ਮਿਰਗੀ ਦੇ ਦੌਰਿਆ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰੇਗਾ ਹੁਣ ਯੋਗਾ, ਏਮਜ਼ ਦੀ ਖੋਜ ਦੇ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨਤੀਜੇ

ਨਿਊਜ਼ ਡੈਸਕ: ਦਿਮਾਗ ਦੀਆਂ ਕਈ ਬੀਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਯੋਗਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਫਾਇਦਾ ਹੁੰਦਾ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਪਰ ਮਿਰਗੀ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਲਈ, ਜੋ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ, ਦਵਾਈਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਯੋਗਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਦੌਰੇ ਪੈਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵੀ ਕਾਫੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਏਮਜ਼ ਦੇ ਨਿਊਰੋਲੋਜੀ ਵਿਭਾਗ ਵਿੱਚ ਪੀਐਚਡੀ ਕਰ ਰਹੀ ਡਾ: ਕਿਰਨਦੀਪ ਕੌਰ ਨੇ ਮਿਰਗੀ ਤੋਂ ਪੀੜਤ 160 ਮਰੀਜ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਇਹ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਅਧਿਐਨ ਅਮਰੀਕੀ ਜਰਨਲ ਨਿਊਰੋਲੋਜੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ ਹੈ।

ਇਹ ਅਧਿਐਨ ਸੈਂਟਰ ਫਾਰ ਇੰਟੈਗਰੇਟਿਵ ਮੈਡੀਸਨ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਏਮਜ਼ ਦੇ ਨਿਊਰੋਲੋਜੀ ਵਿਭਾਗ ਦੀ ਮੁਖੀ ਡਾ: ਮੰਜਰੀ ਤ੍ਰਿਪਾਠੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਅਧਿਐਨ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਕੁਝ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਯੋਗਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਮਰੀਜ਼ ਯੋਗਾ ਵਰਗੀਆਂ ਸਾਧਾਰਨ ਕਸਰਤਾਂ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਅੰਤਰ ਸਾਬਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਦਰਅਸਲ, ਏਮਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਅਧਿਐਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ 160 ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, 80 ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਯੋਗਾ ਆਸਣ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਬਾਕੀ ਦੇ 80 ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮ ਯੋਗਾ ਯਾਨੀ ਯੋਗਾ ਵਰਗੀ ਕਸਰਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।

ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਯੋਗਾ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅੰਗਾਂ ਜਿਵੇਂ ਸਾਹ ਦੀ ਗਤੀ ਅਤੇ ਸਾਹ ਲੈਣ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। 6 ਮਹੀਨੇ ਤੱਕ ਚੱਲੇ ਇਸ ਅਧਿਐਨ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਨੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਬਰੀਦਿੰਗ ਐਕਸਰਸਾਈਜ਼ ਯਾਨੀ ਕਿ ਸਾਹ ਲੈਣ,ਛੱਡਣ ਅਤੇ ਰੋਕਣ ਵਰਗੇ ਕਾਰਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਯੋਗਾ ਅਭਿਆਸ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨਾਲੋਂ 7 ਗੁਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲਾਭ ਮਿਲਿਆ ਹੈ। ਅਧਿਐਨ ਦੌਰਾਨ, ਸਾਰੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਹਫ਼ਤੇ ਵਿੱਚ 5 ਦਿਨ 45 ਤੋਂ 60 ਮਿੰਟ ਲਈ ਯੋਗਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਯੋਗ ਗੁਰੂ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਹੇਠ ਕੁੱਲ 7 ਸੈਸ਼ਨ ਪੜ੍ਹਾਏ ਗਏ। ਬਾਕੀ ਦਿਨ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਯੋਗਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ।ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਯੋਗਾ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਸੂਖਮ ਅਭਿਆਸ, ਪ੍ਰਾਣਾਯਾਮ ਅਤੇ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਕੁੱਲ ਦਾ 50 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਮੈਡੀਟੇਸ਼ਨ ਸੀ। 3 ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਮਿਰਗੀ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਤਣਾਅ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾ ਕਾਫ਼ੀ ਘੱਟ ਗਈ। ਜਿਸ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਮਿਰਗੀ ਦੇ ਦੌਰੇ ਵੀ ਘੱਟ ਗਏ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਦੌਰੇ 7 ਗੁਣਾ ਤੱਕ ਘੱਟ ਗਏ। ਮਿਰਗੀ ਦੇ ਦੌਰੇ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਦਵਾਈਆਂ ਸਾਰੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਲਈ ਜਾਰੀ ਰਹੀਆਂ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਯੋਗਾ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ।

ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਮਿਰਗੀ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 1 ਕਰੋੜ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਈ, ਨੌਕਰੀਆਂ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਵਿਚ ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਨਿਊਰੋਨਸ ਵਿਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕਰੰਟ ਆਉਣ ਨਾਲ ਮਰੀਜ਼ ਨੂੰ ਦੌਰੇ ਪੈਣ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ‘ਤੇ ਕੰਟਰੋਲ ਗੁਆ ਬੈਠਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਉਹ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਕੋਈ ਇਲਾਜ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਲਗਾਤਾਰ ਦਵਾਈਆਂ ਅਤੇ ਯੋਗਾ ਨਾਲ ਮਰੀਜ਼ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।