ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ: 2050 ਤੱਕ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦਾ ਕੂੜਾ ਦੁੱਗਣਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਨੀਤੀਆਂ – ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਰੀਸਾਈਕਲ ਕੀਤੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ, ਅਤੇ ਕੂੜਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਵਿੱਚ ਨਿਵੇਸ਼ – ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਕਚਰੇ ਨੂੰ 90 ਫੀਸਦੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਘਟਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸੰਬੰਧਿਤ ਗ੍ਰੀਨਹਾਉਸ ਗੈਸਾਂ ਦੇ ਨਿਕਾਸ ਨੂੰ ਵੀ ਇੱਕ ਤਿਹਾਈ ਤੱਕ ਘਟਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਸੈਂਟਾ ਬਾਰਬਰਾ, ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੇ ਇਹ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਅਧਿਐਨ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਸੰਕਟ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬਲੂਪ੍ਰਿੰਟ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਅਧਿਐਨ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ ਅਨੁਸਾਰ, ਪਲਾਸਟਿਕ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਸਿਰਫ਼ ਚਾਰ ਨੀਤੀਆਂ ਹੀ ਕਾਫ਼ੀ ਹਨ। ਸੈਮੂਅਲ ਪੋਟਿੰਗਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੇ ਇਸ ਅਧਿਐਨ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਸੀਮਾ ਨਹੀਂ ਲਗਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ 2050 ਤੱਕ ਅਣ-ਇਕੱਠਾ ਪਲਾਸਟਿਕ ਕੂੜਾ 121 ਮਿਲੀਅਨ ਟਨ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਪਲਾਸਟਿਕ ਉਦਯੋਗ ਤੋਂ ਸਾਲਾਨਾ ਗ੍ਰੀਨਹਾਊਸ ਗੈਸਾਂ ਦੇ ਨਿਕਾਸ ਵਿੱਚ 37% ਦਾ ਵਾਧਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ 40 ਫੀਸਦੀ ਰੀਸਾਈਕਲ ਕੀਤੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਤੋਂ ਨਵੇਂ ਉਤਪਾਦ ਬਣਾਉਣੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹਨ। ਨਾਲ ਹੀ, ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਨਵੇਂ ਉਤਪਾਦਨ ਨੂੰ 2020 ਦੇ ਪੱਧਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਲਿਆਉਣਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਿਵੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀ ਪੈਕਿੰਗ ‘ਤੇ ਫੀਸ ਲਗਾਉਣਾ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ। ਪਲਾਸਟਿਕ ਵੇਸਟ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਵਿੱਚ ਲੈਂਡਫਿਲ ਅਤੇ ਕੂੜਾ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਵੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ।
ਇਹਨਾਂ ਉਪਾਵਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਨਾਲ 2050 ਤੱਕ ਅਣ-ਇਕੱਠੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਵਿੱਚ 91% ਦੀ ਕਮੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਨਾਲ ਹੀ ਪਲਾਸਟਿਕ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਨਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤਿਹਾਈ ਕਮੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।
